 افراط در ایجاد غافلگیری داستانی؛ نگاهی به فیلم «شنای پروانه» ساخته محمد کارت
کاوه قادری
یکی از ویژگی‌هایی که در همان نگاه اول هم می‌توان در فیلم شنای پروانه محمد کارت مشاهده کرد، وفاداری به شیوه‌های داستانگویی کلاسیک و به تبع آن، فرآیندسازی داستانیِ سریع و به دور از اضافه‌گویی، برگزیدن یک مسیر داستانیِ رویدادمحور، حادثه‌ای، تعقیب و گریزی و پراعوجاج و انتخاب یک ریتم شتابان در روایت و تدوین برای آن است. محمد کارت فیلم‌اش را با کنش و رویداد آغاز می‌کند و بلافاصله از دل حوادث محرک فیلمنامه و مشخصاً از دل لو رفتن فیلم «پروانه» در حال آموزش شنا دادن به بچه‌ها، نقطه‌ی عطف اول فیلم را در قالب قتل «پروانه» توسط «هاشم» رقم می‌زند و بدین طریق، بلافاصله ...
|
 فضاساز و توصیفی در بُعد نمایشی، لخته شده و خنثی در بُعد داستانی! نقد و بررسی فیلم کشتارگاه عباس امینی
کاوه قادری
هالیوود ریپورتر گزارش کرد؛ ناکامان گلدن گلوب؛از رابرت دنیرو تا «بازی تاج‌وتخت»
پرده سینما
|
 جابجایی از «کمدی موقعیت» به «کمدی کلامی»؛ نگاهی به فیلم «خوب بد جلف۲؛ ارتش سری» ساخته پیمان قاسم‌خانی
کاوه قادری
چگونه اسکار ببریم؟ یک فرمول به‌خصوص برای پیروی، که با آن می‌توانید مدعی جایزه بهترین فیلم شوید
پرده سینما
|
دو جایزه برای سینمای ایران در فستیوال ونیز
مسعود کیمیایی «خائن کشی» می‌سازد
کدام فیلم ایرانی نماینده اسکار ۲۰۲۱ خواهد بود؟
«جنایت بی‌دقت»؛ از «ونیز» تا ایران
زیر ذره‌بین:
