پیمان عباسینیا
هر پنجشنبه، طعم سینما را در پرده سینما بچشید!
با طعم سینما، سینما را از دریچه ای تازه ببینید!
نقد و بررسی فیلمهای مهم تاریخ سینما در طعم سینما
The Last Exorcism
كارگردان: دانیل استام
فيلمنامه: هاک بوتکو و اندرو گارلند
بازيگران: پاتریک فابین، اشلی بل، لوئیز هرتهام و...
محصول: آمریکا، ۲۰۱۰
زبان: انگلیسی
مدت: ۸۷ دقیقه
گونه: درام، ترسناک، هیجانانگیز
بودجه: ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار
فروش: نزدیک به ۶۸ میلیون دلار
درجهبندی: PG-13
■ طعم سینما - شمارهی ۱۳۷: آخرین جنگیری (The Last Exorcism)
مهجورترین ژانر سینمایی را هارور (Horror) میدانم. فیلمِ بهدردبخور پیدا کردن در این ژانر از جمله دشوارترین کارهای دنیاست! کار [برای نگارنده و همصنفاناش!] از این سختتر میشود وقتی بخواهی فیلمترسناکی پیدا کنی که هم دربردارندهی حدی از استانداردهای ژانر وحشت باشد و هم تا اندازهای دوستاش داشته باشی که مجابات کند به نوشتن!
آخرین جنگیری به کارگردانی دانیل استام، داستان کشیشی بهنام کاتن مارکوس (با بازی پاتریک فابین) را به تصویر میکشد که علیرغم سالها اشتغال به جنگیری، ایماناش به این کار را از دست داده است. پدر مارکوس بهدنبال دریافت یک نامه، راهی منطقهای پرت و دورافتاده میشود تا برای آخرینبار به خانوادهی بحرانزدهی کشاورز معتقدی بهنام لوئیز (با بازی لوئیز هرتهام) کمک کند از شر اذیتوُآزار شیطان خلاص شوند؛ اما درواقع قصد کشیش از به جان خریدن زحمت این سفر، نمایش شیادانه بودن عملیات جنگیری در مقابل دوربین فیلمی مستند است...
آخرین جنگیری بهوضوح از حیث محتوا وامدار دو اثر جریانساز سینمای وحشت، یعنی: جنگیر (The Exorcist) [ساختهی ویلیام فریدکین/ ۱۹۷۳] و بچهی رزماری (Rosemary's Baby) [ساختهی رومن پولانسکی/ ۱۹۶۸] [۱] است. بهعنوان مثال، ایدههایی از قبیل تسخیر دختر نوجوانِ فیلم بهنام نل (با بازی اشلی بل) توسط نیروهای شیطانی و تکلم شیطان به زبان لاتین از جنگیر آمدهاند؛ باردار شدن دخترک از شیطان [و آدمهای در ظاهر موجهی که بعداً مشخص میشود وابسته به فرقهای شیطانی هستند] نیز از بچهی رزماری الهام گرفته شدهاند.
شاید آخرین جنگیری جزء برجستهترین فیلمترسناکهای تاریخ سینما نباشد [۲] اما اقلاً در یک مورد میتوان پسوند "ترین" را دربارهاش با خیال راحت بهکار برد؛ آخرین جنگیری از بهترین و درگیرکنندهترین فیلمهایی است که سوار بر موج موفقیت بیچونوُچرای جنگیر و متأثر از حالوُهوایش تولید شدند و هریک بهنوعی، از واژههایی نظیر جنگیر (Exorcist) یا جنگیری (Exorcism) در عنوان خود استفاده کردند. آخرین جنگیری هیچ ویژگی ممتازی که نداشته باشد، دستِکم منطق رواییاش نمیلنگد و فیلم بلاتکلیفی نیست.
آخرین جنگیری ضمناً گیشهی پررونقی داشت بهطوریکه توانست حدود ۳۸ برابر هزینهی ناچیز تولیدش فروش کند؛ دلیلی قانعکننده که طبق رویهی معمول [و انگار تخلفناپذیرِ!] فیلمترسناکها منجر به این گردید که آخرین جنگیری هم صاحب دنبالهای تحت عنوان آخرین جنگیری قسمت دوم (The Last Exorcism Part II) [ساختهی اد گاس-دانلی/ ۲۰۱۳] شود. فیلم دوم هرچند بودجهی اولیهی خود را بازگرداند و آقای راث و شرکا [۳] را ورشکست نکرد(!) ولی فروشاش مثل اولین قسمت، رؤیایی نبود و خواص نیز روی خوشی به آخرین جنگیری قسمت دوم نشان ندادند.
به آبشخور محتوایی آخرین جنگیری و آن دو فیلم شناختهشده که مختصری در سطور پیشین پرداختم؛ در حیطهی فرم نیز آخرین جنگیری ملهم از دو هارور مشهور دیگر است: پروژهی جادوگر بلر (The Blair Witch Project) [ساختهی مشترک ادواردو سانچز و دانیل مایریک/ ۱۹۹۹] [۴] و فعالیت فراطبیعی (Paranormal Activity) [ساختهی اورن پلی/ ۲۰۰۷] [۵]. خوشبختانه فرمت تصاویرِ کشفشده (found footage) در آخرین جنگیری بیمنطق بهکار گرفته نشده و این دقیقاً همان عنصری است که یک فیلمترسناک را از خطر هو شدن در سالنهای سینما نجات میدهد!
دانیل استام تاکنون [۶] نتوانسته است توفیق نسبیای را [که حداقل از بُعد تجاری] با آخرین جنگیری بهدست آورد، تداوم ببخشد. بین اکران آخرین جنگیری و ساختهی بعدیاش، ۱۳ گناه (Thirteen Sins) [محصول ۲۰۱۴] چهار سال وقفه افتاد و فیلم مذکور [از هر لحاظ] شکستی غیرقابلِ انکار بود! ۱۳ گناه با یک خط داستانیِ نهچندان دستِ اول تا نیمههایش [با اجرای متوسطِ متمایل به خوب!] کجداروُمریز پی گرفته میشود اما ناگهان به درهی عمیق سهلانگاری و آسانگیری سقوط میکند و به پایانی غیرمنطقی و فاجعهبار منتهی میگردد.
اینکه آخرین جنگیری را از دریچهی دوربین همان فیلم مستندی [که در ابتدا گفته شد] میبینیم؛ بهجز تراشیدن توجیهی پذیرفتنی برای بهکار گرفتن شیوهی دوربین روی دست، تمهیدی قابلِ قبول برای ارائهی اطلاعات اولیه از زبان جناب کشیش و اطرافیان او نیز هست. جا دارد اشاره کنم که موهبت بزرگی هم شامل حال فیلم شده و آن نقشآفرینیِ فراتر از انتظارِ بازیگران گمناماش [بهویژه خانم اشلی بل] است.
قرار دادن فردی بیاعتقاد به امور ماورایی در شرایط ویژهای که [اغلب اوقات] منتهی به اثبات صحت وجود چنین حقایقی میشود، کلیشهای امتحانپسداده در سینماست. حواسمان هست که آخرین جنگیری فیلمترسناکی دنبالهرو بهحساب میآید و نه بدعتگذار [۷]؛ نکتهی مثبتاش اینجاست که آخرین جنگیری اصلاً شاگرد کُندذهنی بهنظر نمیرسد و خوب بلد است از روی دست شاگرداولها نگاه کند! آخرین جنگیری گرچه خورههای سینمای وحشت را چندان که باید نمیترساند و فکر بکری برای ذوقزدگیِ تماشاگر فیلمبیناش در چنته ندارد اما بههیچوجه نمیتوان گفت که با ساختهای سردستی طرفیم زیرا شناخت و تسلط دستاندرکاران فیلم بر پیشینه و مختصات ژانر، چیزی نیست که بشود انکارش کرد.
پیمان عباسینیا
پنجشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۴
[۱]: برای مطالعهی نقد بچهی رزماری، کلیک کنید بر لینکِ «مصائب ژاندارک به روایت پولانسکی»؛ منتشره در پنجشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۳، پردهی سینما.
[۲]: که نیست واقعاً!
[۳]: الی راث، کارگردان فیلمترسناک اسلشری معروفِ هاستل (Hostel) [محصول ۲۰۰۵] یکی از تهیهکنندگانِ هر دو قسمت آخرین جنگیری بوده است.
[۴]: برای مطالعهی نقد پروژهی جادوگر بلر، کلیک کنید بر لینکِ «یکبار برای همیشه»؛ منتشره در دوشنبه ۱ دی ۱۳۹۳، پردهی سینما.
[۵]: برای مطالعهی نقد فعالیت فراطبیعی، کلیک کنید بر لینکِ «از محدودیت تا خلاقیت»؛ منتشره در دوشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۳، پردهی سینما.
[۶]: ۲۲ اکتبر ۲۰۱۵.
[۷]: و البته ادعایی هم ندارد.
برای مطالعهی شمارههای دیگر، میتوانید لینک زیر را کلیک کنید:
■ نگاهی به فیلمهای برتر تاریخ سینما در صفحهی "طعم سینما"
انتشار مقالات سایت "پرده سینما" در سایر پایگاه های اینترنتی ممنوع است. |
|