به گوردون ویلیس برای استفاده هنرمندانه از سایه‌ها لقب «شاهزاده تاریکی» داده بودند

گوردون ویلیس فیلمبردار بانفوذ که کار او در سری فیلم‌های پدرخوانده و دو فیلم آنی هال و منهتن ساخته وودی آلن، ظاهر سینمای دهه 1970 را تعریف کرد، از دنیا رفت.

به گزارش خبرآنلاین، داگ هارت دوست نزدیک گوردون ویلیس در صفحه خود در فیس‌بوک خبر مرگ او را اعلام کرد. ویلیس 82 ساله بود.

به ویلیس برای استفاده هنرمندانه از سایه‌ها لقب شاهزاده تاریکی داده بودند. او مدیر فیلمبرداری تعدادی از تاثیرگذارترین فیلم‌های دهه 1970 از جمله کلوت، ماه کاغذی، همه مردان رئیس جمهور و The Parallax View بود.

او سال 2009 در اولین مراسم سالانه جوایز هیئت رئیسه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی یک اسکار افتخاری دریافت کرد.

ویلیس فیلمبردار تعدادی از فیلم‌های وودی آلن از جمله آنی هال، منهتن، صحنه‌های داخلی‌، خاطرات استارداست، دنی رز برادوی و زلیگ بود که برای فیلم آخر نامزد اسکار بهترین فیلمبرداری شد. او برای پدرخوانده: قسمت 3 هم نامزد اسکار شد.

ورایتی سال 1997 با اشاره به کار ویلیس در پدرخوانده نوشت: یکی از شگفتی‌های بسیار پدرخوانده، فیلمبرداری گوردون ویلیس است. بازی سنگین ویلیس با نور و سایه نبوغ او را تایید کرد و جلوه بیشتری به هوش خلاقانه فرانسیس فورد کوپولا بخشید.

تصاویر سیاه و سفید ویلیس برای منهتن باعث شد این فیلم به لحاظ تصویری یکی از چشمگیرترین فیلم‌های تاریخ سینما شود.

راجر ابرت منتقد سینما درباره منهتن نوشت: همه این لوکیشن‌ها و آهنگ‌ها بدون فیلمبرداری سیاه و سفید و وایداسکرین گوردون ویلیس، تا این حد تاثیرگذار نمی‌شد. فیلمبرداری این فیلم یکی از بهترین فیلمبرداری‌های تاریخ سینماست. بعضی صحنه‌ها فقط به خاطر نورپردازی ویلیس معروف هستند.

گوردون ویلیس 28 مه 1931 در کوئینز در نیویورک به دنیا آمد. پدرش چهره‌پرداز بود و برای استودیو برادران وارنر کار می‌کرد. ویلیس ابتدا به نورپردازی و طراحی صحنه علاقه داشت، اما بعد به فیلمبرداری روی آورد.

او هنگام خدمت در نیروی هوایی ارتش آمریکا در دوران جنگ کره در یک واحد سینمایی کار می‌کرد و بعد در حوزه فیلم‌های تبلیغاتی و مستند مشغول کار شد.

اولین فیلم بلند داستانی ویلیس آخر جاده در 1970 و آخرین فیلم او خود شیطان به کارگردانی آلن جی پاکولا در 1997 بود.

ورایتی / 18 مه / ترجمه: علی افتخاری