کیانوش عیاری کارگردان سینما با اشاره به مشکلات اکران «خانه پدری» و توقیف آن توضیح داد که این مشکلات تجربه غم‌انگیزی بوده که باعث شد فرو بریزد. به گزارش مهر، کیانوش عیاری در دومین جلسه انجمن بازیگران که عصر روز گذشته جمعه سوم بهمن‌ماه در محل خانه سینما برگزار شد با اشاره به مشکلاتی که برای اکران فیلم سینمایی «خانه پدری» به‌وجود آمده است، گفت: «خانه پدری» تجربه ‌غم‌انگیزی برای من در حوزه فعالیت‌های سینمایی به‌شمار می‌رود و غم‌انگیز‌تر از آن این‌که من در این تجربه متوجه شدم که همه کرگدن شده‌ایم. من برای مشکلاتی که برای «خانه پدری» به‌وجود آمد واقعاً فرو ریختم و اگر یک انسان معمولی‌تر بودم شاید به‌دلیل این اتفاق کُپ می‌کردم و مدتی در خلوت خودم می‌رفتم اما من این‌گونه نیستم و از الان به فکر فیلم بعدی هستم.

وی ادامه داد: متأسفانه از ابتدا و از‌‌ همان نمایش اولین تجربه سینمایی من با نام «تنوره دیو» سوءتفاهم نسبت به آثار من وجود داشت. به‌گونه‌ای‌که یک به یک فیلم‌های من را ویران کردند و هیچ استثنایی برای آن قائل نشدند. البته شما از برخی از این اتفاقات آگاه هستید و از برخی دیگر اطلاع ندارید چرا که من از برملا کردن مشکلات‌ام خجالت می‌کشم. وی تأکید کرد: اگر من فردا بخواهم فیلمی درباره طالبان بسازم چه باید بکنم؟ آیا نباید نشان دهم که این گروه نماز می‌خوانند و در جلسات مذهبی حضور دارند. درحالی‌که اگر بخواهم این فیلم را بسازم نباید به نماز خواندن طالبان اشاره کنم چرا که به‌نوعی به‌معنای سخره گرفتن تمایلات مذهبی این گروه است.

عیاری ادامه داد: یکی از مشکلاتی که برای «خانه پدری» وجود داشت یک‌چنین مسائلی بود به‌عنوان مثال مهران رجبی یک شخصیت مذهبی کربلارفته است. فردی که دختر خود را به‌دلیل تعصب می‌کشد. برخی از دوستان اصرار داشتند که مذهبی بودن مهران رجبی در این فیلم بدنام کردن مرد مسلمان در جامعه است. من چگونه می‌توانستم این شخصیت را در داستان نشان دهم مثلاً شغل او را در آن دوران لوکوموتیوران یا آپاراتچی نشان می‌دادم؛ شغل‌هایی که در آن زمان افراد مذهبی به سمت آن نمی‌رفتند در این صورت حتماً مشکلی برای فیلم پیش نمی‌آمد.

این کارگردان سینما ادامه داد: اگر این فیلم قرار بود درباره یک خانواده فرنگ‌رفته ساخته شود آن‌وقت از نظر درک برای مخاطب مشکل‌ساز می‌شد چرا که در آن دوره افرادی که پیشینه حضور در فرنگ را داشتند چنین نگاهی را دنبال نمی‌کردند. متأسفانه پوست‌کلفتی و کرگدن بودن ما یک ضعف و یک اشکال است که ما دچار آن شده‌ایم. عیاری در پایان با اشاره به این‌که در «خانه پدری» به‌دنبال به رخ کشیدن کارگردانی‌ خودش نبوده است، گفت: اگر می‌خواستم خود را در این فیلم نشان دهم می‌توانستم سکانسی که پدر سنگ را بر سر دختر خود می‌زند و آن را به قتل می‌رساند وحشتناک‌تر و ملتهب‌تر از آنچه که در فیلم آمده است نشان دهم. من تمام سعی خود را کردم تا در «خانه پدری» خود را نشان ندهم.