بهتر است دیگر پرونده ادی ردمین، آلخاندرو گونزالس ایناریتو و جولین مور را ببندیم و حواشی روزهای گذشته را به دست فراموشی بسپاریم. قصد داریم پیشاپیش به استقبال اسکار ۲۰۱۶ برویم و با گمانه‌زنی‌های زودهنگام، حدس بزنیم در فوریه سال آینده احتمالاً چه کسانی روی صحنه گریه خواهند کرد و تندیس طلایی را با خود به ‌خانه خواهند برد. اگرچه هیاهوی مراسم اسکار ۲۰۱۵ و حواشی آن همچنان کم‌وبیش بر سر زبان‌ها است اما با در نظر گرفتن تاریخ اکران فیلم‌های سال جدید -به‌ویژه فیلم‌هایی که اوایل سال روی پرده رفته‌اند- یا دست‌کم در جشنواره ساندنس مورد توجه قرار گرفتند و یا فیلم‌هایی که دیر یا زود در سالن‌های سینما سروصدا خواهند کرد، سعی کرده‌ایم رقبای قدر سال آینده را از همین حالا پیش‌بینی کنیم. آن‌هایی که مطمئنیم از همین حالا تا پایان سال از تک‌وتا نمی‌افتند و بعید است به‌راحتی از دور خارج شوند. از لئوناردو دی‌کاپریو که این روز‌ها به «لئوی بیچاره» معروف شده گرفته تا حضور بزرگانی همچون استیون اسپیلبرگ و مارتین اسکورسیزی، بی‌شک بر جذابیت‌های اسکار سال آینده خواهند افزود. با این تفاسیر چه‌بسا تهیه‌کنندگان مراسم سال آینده می‌توانند امیدوار باشند شمار بینندگانشان از افت ۱۶ درصدی امسال فاصله بگیرد و تماشاگران بیشتری برای تماشای این مراسم پرزرق‌وبرق پای گیرنده‌هایشان بنشینند.

● لئوناردو دی‌کاپریو

آیا ۲۰۱۶ می‌تواند سرانجام مهر پایانی بر تمام حسرت‌های لئوی بیچاره باشد؟ آیا عبارت «طفلکی لئو» که این سال‌ها جا افتاده برای همیشه منسوخ خواهد شد؟ دی‌کاپریو که امسال هیچ فیلمی در اسکار نداشت و خیال‌اش راحت بود این روز‌ها مشغول بازی در فیلم «بازگشته» (The Revenant) است؛ وسترنی جسورانه که داستان‌اش در قرن نوزدهم می‌گذرد. او در این فیلم نقش یک شکارچی را بازی می‌کند که همراهان شکارش (تام هاردی، ویل پولتر و دانال گلیسن) به او دستبرد می‌زنند و زخمی و مجروح به حال خود ر‌هایش می‌کنند تا بمیرد. اما او مانند آدمی از گور برخاسته درصدد انتقام برمی‌آید. با این‌که داستان فیلم قدری دم‌دستی و باسمه‌ای به‌نظر می‌رسد با این حال نباید فراموش کرد که برنده خوش‌اقبال اسکار امسال، آلخاندرو گونزالس ایناریتو کارگردانی این فیلم را بر عهده دارد. کسی که خدا را شکر گرین‌کارتش هنوز باطل نشده و می‌تواند برای دومین سال پیاپی خودش را در فهرست نامزدهای ۲۰۱۶ ببیند.

● جنیفر لارنس

او به‌طرزی غم‌انگیز از غایبان اصلی اسکار امسال بود با این حال باید منتظر ماند تا برای بازی در فیلم «جوی» (Joy) به کارگردانی دیوید او. راسل، سال آینده با اقتدار در مرکز توجه قرار بگیرد. این سومین همکاری لارنس با او. راسل محسوب می‌شود اما اولین‌باری است که لارنس نقش بازیگر اصلی فیلمی از این کارگردان را ایفا می‌کند. فیلم روایتگر داستان زندگی واقعی یک مادر مجرد به‌نام «جوی مانگانو» است که صاحب سه فرزند است و بعد از اختراعی شگفت‌انگیز (زمین‌شور معجزه)، به کارآفرینی موفق تبدیل می‌شود. او. راسل فیلمنامه «جوی» را با همکاری آنی مامولو نامزد اسکار بهترین فیلمنامه اصلی برای «ساقدوش‌ها» نوشته است. لارنس در این فیلم مجدداً با برادلی کوپر و رابرت دنیرو همبازی شده و برنامه‌ریزی انجام گرفته حاکی از آن است که فیلم احتمالاً کریسمس آینده روی پرده می‌رود. این موضوع می‌تواند به افزایش موفقیت فیلم و دیده شدن بازی لارنس کمک کند.

● کری فوکوناگا

کارگردان، نویسنده و فیلمبردار ۳۷ ساله امریکایی بعد از آن‌که با ساخت تریلر جنایی خشن «بی‌نام» (Sin Nobmre) در سال ۲۰۰۹ به موفقیتی درخشان دست یافت (برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره ساندنس) با تغییری ۱۸۰ درجه در انتخاب ژانر، فیلم اقتباسی «جین ایر» را کارگردانی کرد که با تحسین شدید منتقدان روبه‌رو شد. فوکوناگا استاد غافلگیر کردن مخاطب است زیرا بعد از آن سراغ تلویزیون رفت و فصل اول «کارآگاهان حقیقی» را با بازی متیو مک‌کانهی کارگردانی کرد؛ یکی از بهترین سریال‌های سال‌های اخیر که به‌حق حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. او با «Beasts of No Nation» بار دیگر به سینما بازگشته است. داستان فیلم در افریقای غربی رخ می‌دهد و درباره کودکان سرباز است. ادریس البا بازیگر اصلی تازه‌ترین ساخته فوکوناگا است. او که پیش‌تر با وجود بازی درخشان‌اش در فیلم «ماندلا» با کم‌لطفی اعضای آکادمی روبه‌رو شد، شاید سرانجام سال آینده بتواند به جایگاهی که سزاوارش هست دست یابد. فوکوناگا دست به انتخاب سوژه‌ای دشوار و چالش‌برانگیز زده است. با این حال، سبک متمایز و انعطاف‌ناپذیرش او را به گزینه‌ای ایده‌آل و مناسب برای ساخت این فیلم بدل کرده.

● مریل استریپ

بله! واقعاً بازیگر ۶۵ ساله‌ای که در مواجهه با این حکم کلی که به زنان بالای ۵۰ سال نقش‌های بزرگ پیشنهاد نمی‌شود همچنان استثنا محسوب می‌شود. به‌همین دلیل، هیچ بعید نیست در رقابت سال آینده با دو نقش بیستمین نامزدی اسکار خود را به‌دست آورد. اولین و محتمل‌ترین نامزدی او برای بازی در نقش شخصیت اصلی فیلم تازه جاناتان دمی خواهد بود؛ کمدی-درامی احتمالاً تماشایی تحت عنوان «ریکی و فلاش» (Ricki and the Flash). مریل استریپ در این فیلم نقش زنی را بازی می‌کند که در سودای بدل شدن به ستاره موسیقی راک، خانواده‌اش را‌‌‌ رها می‌کند. ممکن است داستان فیلم زیادی خیالی و پرشور به‌نظر برسد اما حضور دیابلو کودی در مقام فیلمنامه‌نویس این احتمال را رد می‌کند. ضمن این‌که استریپ فقط و فقط برای بازی در این فیلم گیتار زدن را آموخته است و درنتیجه می‌تواند برگ برنده‌ای برای او محسوب شود. اما اگر هم نشد، استریپ در فیلم «سافراجت» (Suffragette) نقش کوچکی را در کنار کری مولیگان ایفا کرده است. او در این فیلم نقش امیلین پنکهرست، فعال سیاسی و اجتماعی حقوق زنان را بازی می‌کند. پنکهرست در تاریخ قرن نوزدهم بریتانیا جایگاهی اسطوره‌ای دارد. بازی استریپ در این فیلم تنها دو هفته زمان برد و ممکن است فقط نقشی اغراق‌آمیز در کنار سایر کارهای او باشد. با این حال، سخنرانی غرای او در یکی از صحنه‌های فیلم می‌تواند خیلی‌ها را به زانو درآورد.

● مایکل فاسبندر

آیا مایکل فاسبندر می‌تواند اولین اسکار عمرش را به چنگ آورد؟ او که پیش از این به‌رغم بازی درخشان‌اش در فیلم «شرم» استیو مک‌کویین نادیده گرفته شده بود، سرانجام با ایفای نقش یک برده‌دار وحشی در فیلم «۱۲ سال بردگی» موفق شد اولین نامزدی اسکارش را به‌دست آورد. او سال بسیار پرمشغله‌ای را پیش رو دارد و با توجه به نقش‌هایی که به‌تازگی بازی کرده یا قرار است بازی کند از همین حالا می‌توان او را از نامزدهای قطعی سال آینده دانست. مهم‌ترین و امیدوارکننده‌ترین بازی او در نقش کاراکتر اصلی «استیو جابز» فیلم تازه دنی بویل است که فیلمنامه آن را آرون سورکین نوشته است (فیلمنامه‌نویس «شبکه اجتماعی» و برنده اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی). قرار است فاسبندر با درخشش در نقش استیو جابز افسانه‌ای، اشتون کوچر، بازیگر فیلم «جابز» را حسابی شرمنده کند. او همچنین در فیلم «مکبث» با ماریون کوتیار، یکی از نامزدهای بهترین بازیگری اسکار امسال همبازی است. «روشنایی میان اقیانوس‌ها» (The Light Between Oceans) نیز عنوان درام تازه‌ای از کارگردان «ولنتاین غمگین»، درک سیانفرانس است و فاسبندر در این فیلم با ریچل وایس همبازی شده است.

● کوئنتین تارانتینو

برخلاف آن‌چه به‌نظر می‌رسد، تارانتینو بعد از ساخت فیلم ناموفق «گرایندهاوس» به‌نوعی یکی از عزیزکرده‌های اسکار شده است. دو فیلم اخیر او مجموعاً ۱۳ نامزدی و سه جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. او سرانجام ماه گذشته تولید فیلم جدید خود را آغاز کرد که قرار است بلافاصله همین امسال در سالن‌های سینما به نمایش درآید. تارانتینو «هشت نفرت‌انگیز» (The Hateful Eight) را در ژانری مشابه «جانگوی‌‌‌ آزادشده» می‌سازد. این فیلم وسترن با همکاری بازیگران و عوامل نام‌آشنا از جمله ساموئل ال. جکسن، تیم راث و مایکل مدسن جلوی دوربین می‌رود. بازیگران یادشده در این فیلم نقش شکارچیان افراد مجرم را بازی می‌کنند که در جریان کولاکی شدید به جست‌و‌جوی پناهگاهی امن می‌روند. جنیفر جیسن لی که دوباره به عرصه بازیگری بازگشته نیز نقش تنها زن فیلم را بازی می‌کند و ممکن است یکی از مدعیان اسکار ۲۰۱۶ در بخش بهترین بازیگر زن نقش مکمل باشد.

● کیت بلانشت

بلانشت با وجود ایفای نقش مکمل در فیلم ناموفق «مردان آثار ماندگار» به کارگردانی جرج کلونی و صداپیشگی در «چگونه اژدهای خود را تربیت کنید ۲»، روزهای بی‌سروصدایی را در اسکار امسال پشت سر گذاشت. با این حال بازیگر ۴۵ ساله امسال در دو فیلم امیدبخش بازی کرده که می‌تواند او را به صحنه رقابت‌های اسکار ۲۰۱۶ بازگرداند. اول از همه او در کنار رونی مارا در یک درام رمانتیک تحت عنوان «کارول» (Carol) بازی کرده است. داستان فیلم در سال‌های دهه ۱۹۵۰ رخ می‌دهد و تاد هینز آن را با اقتباس از رمانی به قلم پاتریشیا های‌اسمیت ساخته است. بلانشت در گذشته نیز با تاد هینز همکاری داشته که در نتیجه آن، نامزدی بهترین بازیگر زن نقش مکمل را برای بازی در «من آنجا نیستم» به‌دست آورده بود. فیلم بعدی، «حقیقت» (Truth) است که نگاهی واقع‌گرایانه به زندگی ‌دان ردر، مجری شبکه سی‌بی‌اس دارد. بلانشت در این فیلم با رابرت ردفورد و الیزابت ماس همبازی است. آکادمی شیفتگی خود را به قصه‌های خوب ژورنالیسی نشان داده است («شبکه»، «شب بخیر و موفق باشید»، «همه مردان رئیس‌جمهور») و بازی بلانشت در نقش مری میپس، تهیه‌کننده، به‌نظر می‌رسد برگ برنده او باشد.

● جیک جیلنهال

همه این سال‌ها، جیلنهال با بازی در نقش‌های مختلف کوشیده جایگاه خود را به‌عنوان بازیگر نقش اصلی فیلم‌های متفاوت تثبیت کند. او اخیراً با ایفای نقش در فیلم‌هایی نظیر «زندانیان» و «دشمن» فرصت یافت قابلیت‌های بازیگری خود را به نمایش بگذارد، به‌طوری‌که خیلی‌ها تصور می‌کردند او برای بازی در نقش یک کاراکتر ضداجتماعی و بی‌ریشه در فیلم «شبگرد» در فهرست نامزدهای بهترین بازیگری اسکار امسال قرار بگیرد. متأسفانه این اتفاق نیفتاد اما با سه فیلمی که از هم‌اکنون آماده اکران دارد می‌توان پیش‌بینی کرد سال آینده او دومین نامزدی اسکارش را -هشت سال بعد از «کوهستان بروکبک»- به‌دست می‌آورد. مهم‌ترین فیلم جیلنهال «انهدام» (Demolition) به کارگردانی ژان-مارک والی، کارگردان سر‌شناس دو فیلم «باشگاه خریداران دالاس» و «وحشی» است. او در این فیلم نقش شوهری افسرده و غمگین را در برابر نائومی واتس ایفا کرده است. اما درام ورزشی «مشت‌زن چپ‌دست» (Southpaw) با هنرنمایی جیلنهال در نقش یک مشت‌زن نیز می‌تواند یکی از مدعیان احتمالی اسکار سال آینده باشد. سرانجام، «اورست» که داستان واقعی یک سفر کوهنوردی را روایت می‌کند و ستاره‌هایی مانند کایرا نایتلی و جاش برولین با جیلنهال در این فیلم همبازی هستند.

● استیون اسپیلبرگ

اسپیلبرگ که معمولاً با پروژه‌های عظیم‌اش همه را شگفت‌زده می‌کند امسال نیز با یک فیلم جنگی به صحنه اسکار بازخواهد گشت. البته این‌بار اسپیلبرگ به‌جای کارگردانی فیلمی درباره جنگ جهانی دوم، تریلری درباره دوران جنگ سرد ساخته است. «سنت‌جیمز پلیس» (St James Place) قصه وکیلی را روایت می‌کند که باید برای آزادی خلبانی که هواپیمایش در اتحاد جماهیر شوروی سابق سقوط کرده پای میز مذاکره بنشیند. برادران کوئن به‌همراه مت چارمن فیلمنامه تازه‌ترین ساخته اسپیلبرگ را نوشته‌اند که می‌تواند امتیاز مثبتی برای فیلم باشد البته اگر به سرنوشت «نشکسته» به کارگردانی آنجلینا جولی دچار نشود. همچنین نقش‌آفرینی بازیگران سر‌شناسی همچون تام هنکس (برنده اسکار)، ایمی رایان (نامزد اسکار) و حضوری متفاوت از مارک رایلنس بر پرده سینما می‌تواند این فیلم را به یکی از مدعیان اصلی اسکار ۲۰۱۶ بدل سازد.

● لیام نیسن

آیا نقش‌های متفاوت لیام نیسن را پیش از آن‌که گرفتار بازی در نقش قاتل خارجی‌ها شود و تظاهر کند به این‌که دختر سی ساله‌اش نوجوانی بیش نیست، به‌خاطر می‌آورید؟ با این‌که او برای بازی در مجموعه فیلم‌های «ربوده‌شده» وقت و انرژی صرف کرده تا نقشی قابل قبول ارائه دهد اما واقعیت این است که مدتی است یک بازی درست‌وحسابی و واقعی از او بر پرده سینما ندیده‌ایم. آخرین‌بار سال ۲۰۱۱ با بازی در فیلم مسحورکننده «خاکستری» بود که نیسن اجرایی جاندار و ماندگار از خود به‌جا گذاشت. امسال باید منتظر خبرهای خوشی از این بازیگر کهنه‌کار باشیم زیرا در فیلمی به‌معنای واقعی چالش‌برانگیز به کارگردانی مارتین اسکورسیزی ایفای نقش کرده است. فیلم «سکوت» (Silence) یک درام تاریخی درباره آزار و اذیت مذهبی در ژاپن است و نیسن در این فیلم نقش یک پدر روحانی را بازی می‌کند.

● پرده سینما، این گزارش را که آیدا تدین از گاردین ترجمه کرده است، برای انتشار از روزنامه صبا برگزید.