عباس کیارستمی کارگردان ایرانی که به‌تازگی در جشنواره فیلم مراکش حضور پیدا کرده بود در گفتگویی با خبرنگار «ایندی‌وایر» از برنامه‌های آینده‌اش سخن گفت.

به گزارش مهر به نقل از ایندی وایر، کیتی والش که این گفتگو را انجام داده از کیارستمی به عنوان «پدرخوانده» موج نوی سینمای ایران یاد کرده است.

وی می‌نویسد: «کیارستمی شب‌ها فقط چهار ساعت می‌خوابد، هر سال دو سه کتاب شعر منتشر می‌کند و به تازگی نمایشگاه عکسی را در موزه «آقا خان» تورنتو برپا کرده بود. او در این نمایشگاه تصویر درهایی را در اندازه واقعی به چاپ رسانده که قاب‌ همه آنها را خودش با دست ساخته است. او این کارها را در حالی انجام می دهد که در نقاط مختلف جهان به ساخت فیلم سینمایی می‌پردازد و به همین دلیل جرات نمی‌کنی از او بپرسی سرگرم انجام چه کاری است. او مردی است که دایم مشغول خلق کردن است. خودش این روند را به بی‌قراری همیشگی و ذاتی وجودش نسبت می‌دهد.»

کیارستمی که برای برگزاری یک کلاس آموزشی در پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش حضور یافته بود، گفت خودش را برای ساخت فیلم سینمایی بعدی‌اش آماده می‌کند که عنوان موقتی آن «قدم زدن با باد» است. این اسمی است که او از نام یکی از کتاب‌های شعرش گرفته و فیلمش را در چین ضبط و فیلمبرداری خواهد کرد. این فیلم قرار است با حضور یک بازیگر زن ایرانی ساخته شود، اما کیارستمی نامی از این ستاره نمی‌آورد.

فیلمساز ۷۵ ساله که قصد دارد از آوریل یا ماه می سال آینده فیلمبرداری پروژه جدیدش را آغاز کند درباره کار کردن در سایر کشورها می‌گوید تجربه رفتن به مکان‌های جدید برایش اهمیت دارد، اما عامل مهم دیگر گسترش دسترسی به آثارش و عبور از مرزهای فرهنگی است. او می‌گوید: دنیا با زیرنویس با فیلم‌های من ارتباط برقرار کرده و اگر تصور کنیم سینما یک زبان جهانی یا یک فرم هنری است،‌ پس نقش ویژگی‌های فرهنگی یا زبانی چه می‌شود؟

کیارستمی به شوخی می‌گوید: ماه پیش در ایران کپی برابر اصل به فارسی دوبله شد و وقتی به تماشای آن رفتم، تازه فهمیدم بازیگرهایم از چه حرف می‌زنند و فیلم درباره چیست. تا آن زمان خودم هم نمی‌دانستم.

کیارستمی خودش را با ساخت فیلم‌های کوتاه چهار و نیم دقیقه‌ای در اطراف خانه‌اش در ایران مشغول کرده است. او تاکنون ۱۸ فیلم از این مجموعه ۲۴ تایی را ساخته و معتقد است فیلم کوتاه بهترین فرمت برای به تصویر کشیدن ایده‌های او است.

کیارستمی قرار است در ماه فوریه راهی کوبا ‌شود تا در کارگاه‌های آموزش فیلمسازی که برای کارگردان‌های آینده برگزار می‌شود شرکت کند. او دلش می‌خواهد از این فرصت استفاده کند و طعم شاگرد بودن را ‌بار دیگر مزه کند. او اضافه می‌کند: برای من این تنها فرصت ممکن است تا بار دیگر به یک غیرحرفه‌ای تبدیل شوم و نگاهم به سینما را تازه کنم.

این خبرنگار می‌افزاید: با وجود مقاومت کیارستمی در برابر پذیرش جایگاه معلمی، طبیعی است چیزهای زیادی برای آموختن از کیارستمی وجود داشته باشد؛ چه از نظر آفرینش مسحورکننده‌اش و چه از نظر نگرش فلسفی اش برای رسیدن به خودشناسی در زندگی و کارش...