سورة المعارج‏

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ سأَلَ سائلُ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ‏

لِّلْكَفِرِینَ لَیْس لَهُ دَافِعٌ‏

مِّنَ اللَّهِ ذِى الْمَعَارِج‏

هنگامى كه رسول خدا (صلى ‏الله ‏علیه‏ وآله ‏و سلّم‏) على (علیه‏ السلام‏) را در روز غدیر خم به خلافت منصوب فرمود و درباره او گفت : «من كنت مولاه فعلى مولاه» هر كس من مولى و ولى او هستم على مولى و ولى او است چیزى نگذشت كه این مساله در بلاد و شهرها منتشر شد.

نعمان بن حارث فهرى خدمت پیامبر (صلى‏ الله‏ علیه‏ و آله ‏و سلّم‏) آمد و عرض كرد «تو به ما دستور دادى شهادت به یگانگى خدا و اینكه تو فرستاده او هستى دهیم ما هم شهادت دادیم، سپس دستور به جهاد و حج و روزه و نماز و زكات دادى ما همه اینها را نیز پذیرفتیم، اما با اينها راضى نشدى تا اينكه اين جوان (اشاره به على (علیه‏السلام‏) است) را به جانشینى خود منصوب كردى، و گفتى "من كنت مولاه فعلى مولاه"، آیا این سخنى است كه از ناحیه خودت یا از سوى خدا؟!»

پیامبر (صلى‏ الله‏ علیه ‏و آله ‏و سلّم‏) فرمودند: «قسم به خدائى كه معبودى جز او نیست این از ناحیه خدا است.»

نعمان روى بر گرداند در حالى كه مى‏گفت «اللهم ان كان هذا هو الحق من عندك فامطر علینا حجارة من السماء»: خداوندا! اگر این سخن حق است و از ناحیه تو، سنگى از آسمان بر ما بباران!

اینجا بود كه سنگى از آسمان بر سرش فرود آمد و او را كشت، همین جا آیه سال «سائل بعذاب واقع للكافرین لیس له» دافع نازل گشت.