سلام-دیگر جایزه گرفتن برای تک پهلوان سینمای ایران حرف جدید محسوب نمیشود . این جمله زمانی معنا پیدا میکند که با احترام تمام به فیلمسازان سینمای ایران چه من ازشان خوشم بیاد یا بد اما زحمت میکشند. فیلمسازی زحمت دارد اما چند فیلم اکران را میبینی بعد ناراحت از سینما بیرون میایی که چرا وقتت را تلف کردی! در خانه هم سی دی فیلمها را میتوان دید . اما اگر قرار است مخاطب جدی سینما باشی یکبار که وقتت کمی آزاد بود فیلمهای فرهادی را ببین. دنایت عوض میشود. به وجد میآیی . کیف میکنی -هر چند منی که عاشقشم ایرادهای هم به کارش وارد میدانم .هیچ دیکته ای بی غلط نیست. حالا در چند مقاله خواندم که سینمای او تمام شده اما میبینیم که جایزه میگیرد و اعتبار سینما است. وزنه ای است برای سینما -تا با کاراکترهایش لذت ببریم و چند بار آثارش را ببینیم. دوست نداشتم نامی از کسی ببرم اما شهاب حسینی با درباره الی شهاب حسینی شد و بعد کارش را با فرهادی ادامه داد . ادامه ای که او را به کاراکتر اصلی آثار فرهاید بدل کرد. باشیم آثارش بعدیش را ببینیم و زنده شویم . شاهد مثال این قضیه فرامرز قریبیان در فیلم سینمای رقض غبار است که از اذهان به هیچ وجه خارج نمیشود. چه بگویم که در دانشگاه فرهادی واحدهای زیادی پاس کردم. حالا او هست و فیلم میسازد ما هم لذت میبریم. لذتی که چند روز حالمان خوب است. به احترامت کلاه از سر بر میدارم. یا علی