قاری‌زاده: با جدیت تمام می‌گویم تا وقتی كه مشكل انحصار پخش و نمایش در سینما حل نشود امكان ندارد مشكل تولید رفع شود. در آینده نزدیك خواهیم‌ دید كه مافیای پخش كه من اسم آن را اختاپوس سینما گذاشته‌ام كنترل بازیگران را هم در دست می‌گیرد و سوپر استارها از آن پس با اجازه او در فیلم‌ها حاضر می‌شوند!

مجید قاری‌زاده درباره مشكل این روزهای سینمای ایران تصریح كرد: مشكل فعلی سینمای ایران پخش و نمایش فیلم‌هاست و تا وقتی این مشكل حل نشود نه می‌توان تولید را سامان داد و نه اخلاق را به سینما بازگرداند.

این تهیه‌كننده و كارگردان سینما درباره مشكل اصلی این روزهای سینمای ایران خاطرنشان كرد: در زمان مرحوم سیف‌الله داد، سینماها تا حد بسیار زیادی آزاد شدند و نتیجه آن آزادی، چیزی شده‌ است كه دیگر معاونت سینمایی فعلی هم نتوانسته برای آن كاری كند.

وی تأكید كرد: در حال حاضر اختاپوسی به جان سینما افتاده كه كم كم همه بخش‌ها را زیر نظر خود می‌گیرد. این اختاپوس دفتر پخشی است كه 20 فیلم در سال دارد، سینما دارد، ارتباطات و لابی دارد و خودش هم فیلم‌ها را تهیه می‌كند. در واقع آن اختاپوس در حال تبدیل به مافیایی است كه باعث می‌شود تمام 15- 16 دفتر پخش دیگر از هستی ساقط شوند. حتی معتقدم بخشی از دعوای حیدری و نعمتی این روزهای سینما مربوط به این مافیا است.

این عضو مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران با بیان اینكه نه شورایعالی تهیه‌كنندگان و نه اتحادیه 2، هیچ كدام نتوانسته‌اند با مافیای پخش فیلم در سینما مبارزه كنند، عنوان كرد: بارها از یكدیگر می‌پرسیم كه چرا مخاطب در سینمای ایران كاهش یافته است؟! واقعا به نظرم انحصاری كه در پخش فیلم‌های سینمایی ایجاد شده باعث شده سینمای ایران به نقطه‌ای برسد كه الان می‌بینیم. در حال حاضر می‌بینیم كه پخش انحصاری در میان تمام دعواها كار خود را می‌كند و هم شورایعالی تهیه‌كنندگان و هم اتحادیه 2، نتوانسته‌اند معضل انحصار تولید، توزیع و نمایش را حل كنند.

قاری‌زاده توضیح داد: با جدیت تمام می‌گویم تا وقتی كه مشكل انحصار پخش و نمایش در سینما حل نشود امكان ندارد مشكل تولید رفع شود. در آینده نزدیک خواهیم‌ دید كه مافیای پخش كه من اسم آن را اختاپوس سینما گذاشته‌ام كنترل بازیگران را هم در دست می‌گیرد و سوپر استارها از آن پس با اجازه او در فیلم‌ها حاضر می‌شوند! البته این سخنان بدان معنا نیست كه وزارت ارشاد باید مانند اوایل انقلاب كاملا اكران را در دست خود بگیرد؛ اما می‌توان نمایش و پخش را بین 17-18 دفتر پخش توزیع كرد، نه اینكه فقط یك یا دو دفتر در مناسبات پخش موثر باشد.

وی با اشاره به نحوه اكران شش ماه اول سال كه از آن به «بی‌عدالتی در سینما» یاد‌ می‌كند، افزود: در شش‌ماه اول سال و در اكران‌های طلایی، فیلم‌های عده‌ای خاص با پخش‌هایی خاص نمایش داده شد و می‌بینیم كه از آبان‌ماه تا پایان سال فیلم‌سوزی در قالب طرح‌های مختلف شروع شده است. یعنی نمایش پنج فیلم در هفته‌، ‌این روزها به 10-11 فیلم در هفته رسیده است.

قاری‌زاده سپس به طرح مجمع فیلمسازان برای حل مشكل اكران و عدم دریافت پاسخی از سوی مدیران سینمایی اشاره كرد و گفت: مجمع فیلمسازان برای حل مشكل انحصار پخش و نمایش در سینما طرحی داشت كه به عنوان مثال در آن امكان پخش حداكثر شش فیلم در سال برای یك دفتر پیش‌بینی شده بود. نكته دیگر كه در این طرح دیده بودیم این بود كه هر گروه سینمایی حداقل باید سه سالن موظف داشته باشد. در واقع این طرح بندهایی داشت كه باعث می‌شد چرخه نمایش كمی عادلانه‌تر شود و ما طی نامه‌ای به آقای شمقدری اعلام آمادگی كردیم كه این طرح را توضیح دهیم اما ...

این تهیه‌كننده و كارگردان سینما به سخنان محمد خزاعی دبیر سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر اشاره و اظهار كرد: در نشست رسانه‌ای آقای خزاعی دیدم كه ایشان از قصدشان برای بازگرداندن اخلاق به سینما صحبت كردند. دوست دارم به ایشان بگویم: همكار عزیز! اخلاقیات كاسه‌ای نیست كه بشكند و به راحتی مشابه آن را از بازار بخریم. زمانی كه امنیت شغلی در پایین‌ترین سطوح آن در سینما وجود ندارد و حتی وام‌های تولید بنیاد فارابی عادلانه توزیع نمی‌شود، چگونه می‌توان از بازگرداندن اخلاق صحبت كرد؟

وی تاكید كرد: مطمئن هستم كه آقای خزاعی در بیان نقطه نظراتش خوش نیت است و دوست دارد كه اخلاقیات را به سینما بازگرداند، اما باید از ایشان بپرسم كه چگونه می‌تواند اخلاقیاتی كه طی یك دهه از دست داده‌ایم را یك ساله و حتی چند ماهه به سینما بازگرداند؟ نمی‌دانم! مگر آنكه دلمان را به یك جشنواره و چند عكس لانگ شات خوش كنیم و بنشینیم تا سال آینده!

این عضو مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران در ادامه سخنانش درباره بی‌اخلاقی در سینما، از صحبت‌های اعضای اتحادیه تهیه‌كنندگان در جلسه با كمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی انتقاد كرد و گفت: وقتی صحبت‌های آن جلسه را شنیدم، احساس كردم كه دوستان به همه حمله كرده‌اند تا مدیران سینمایی را خوشحال كنند. به نظرم اینكه به راحتی چشممان را روی همه فعالیت‌های خوب گذشته یا حال حاضر ببندیم منصفانه نیست.

قاری‌زاده سپس با یادآوری دوران مدیریت انوار، بهشتی و حیدریان بر سینمای ایران گفت: باید همه كارهای خوب و بد را در كنار یكدیگر دید. واقعا نمی‌توان تمام فعالیت‌های مدیران گذشته را زیر سوال برد. به عنوان مثال آقایان انوار، بهشتی و حیدریان 11 سال بر سینمای ایران مدیریت كردند و آنها بودند كه ریل سینمای امروز كشور را گذاشتند. واقعا فیلم‌هایی در دوران مدیریت این دوستان ساخته شد كه امروز فخر سینمای ایران است.

وی خاطرنشان كرد: حتی در دورانی كه آقای ضرغامی معاون سینمایی بودند، كارهای بسیار خوبی انجام شد و ایشان بدون آنكه بارها شعار عدالت در سینما را سر دهند فعالیت‌هایی در جهت رفع بی‌عدالتی‌ها كردند. در واقع این مدیرانی كه نام بردم افرادی بودند كه تنها در كارشان عده‌ای را نمی‌دیدند و سعی می‌كردند به همه یک میزان توجه كنند اما آیا اكنون اینگونه است؟ آیا نمی‌بینیم كه خیلی‌های خودشان را بازنشسته كرده‌اند؟

این تهیه‌كننده و كارگردان با انتقاد از هیات مدیره خانه سینما گفت: هم در بخش مدیریت دولتی و هم در خانه سینما می‌بینیم كه همیشه پیاده نظامی حضور دارند كه تنها از آنها در دعواها استفاده می‌شود. منظورم این است كه همه‌مان شبیه به هم رفتار می‌كنیم؛ چرا كه حتی خانه سینما هم به وضعیت نابسامان پخش و نمایش توجهی نمی‌كند.

قاری‌زاده در پاسخ به اینكه «با توجه به تشكیل سازمان سینمایی كشور در ماه‌های آینده پیشنهادتان برای رفع این مشكلات چیست؟» بیان كرد: ما هنوز نمی‌دانیم كه داخل جعبه در بسته‌ای به نام سازمان سینمایی چه چیزی قرار دارد. آیا این سازمان قرار است مانند تلویزیون باشد و خودش فیلم‌ها تهیه كند یا اینكه شرایط كار به شكل دیگری است. بنابراین نمی‌توانم بگویم كه تشكیل سازمان سینمایی خوب یا بد است.

وی در ادامه سخنانش درباره ساختار جدید سینما، به سخنان جواد شمقدری در یک برنامه تلویزیونی اشاره كرد و گفت: باید از آقای شمقدری به عنوان معاون سینمایی سوال كنم: شما كه بودجه دارید چرا فیلم‌های مدنظرتان را نمی‌سازید؟ ایشان مدام از فیلم‌های خوب و بد صحبت می‌كنند و ساختار را نامناسب می‌دانند؛ اما این تحلیل‌ها به نظرم مشكلات فرعی سینمای ماست بلكه اصل همان توزیع ناعادلانه‌ای است كه به آن اشاره كردم.

این عضو مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران ادامه داد: مگر می‌توان سینما را دوباره اختراع كرد؟ آیا باید افراد را در آزمایشگاه، آزمایش كنیم كه ببینیم در آینده كارگردان می‌شوند یا خیر؟! مگر سونوگرافی كارگردانی هم داریم؟! از سخنان آقای شمقدری مشخص است كه ایشان به عنوان معاون سینمایی مانند ما از وضعیت امروز سینما ناراضی هستند. حال نمی‌دانم چرا هم‌نظران ایشان به افرادی غیر خودی تبدیل شده‌اند.

این تهیه‌كننده و كارگردان سینما در ادامه سخنانش، از روند بررسی فیلمنامه‌ها در شورای صدور پروانه ساخت به عنوان یكی از بی‌عدالتی‌ها و بی‌اخلاقی‌های امروز سینما نام برد و ابراز عقیده كرد: چرا یک همكار باید اجازه داشته باشد سناریوی همكارش را مطالعه كند؟ به نظرم این موضوع از نظر حرفه‌ای كاملا غلط است.

وی ادامه داد: البته این تنها مشكل شورای پروانه ساخت جدید نیست. از دوستان شنیده‌ام در برگه‌ای كه باید برای دریافت پروانه ساخت پر شود از همان ابتدا كه فیلم هنوز تولید نشده نام پخش‌كننده آن پرسیده می‌شود. چنین سوالی مانند این است كه هنوز بچه به دنیا نیامده از پدر و مادرش نام مدرسه كلاس اول او را بپرسید!

قاری‌زاده با بیان اینكه پروانه ساخت باید به همان شكل قبلی و در وزارت ارشاد صادر شود، بیان كرد: اگر معاونت سینمایی مجوز صدور پروانه ساخت را به خانه سینما هم بدهد باز هم به دلیل همین مشكلاتی كه گفتم با آن مخالفت می‌كنم؛ چرا كه چه بخواهیم و چه نخواهیم چنین كار‌هایی در صنف به محلی برای حساب و كتاب شخصی تبدیل می‌شود.

این عضو مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران نحوه صدور پروانه ساخت در اتحادیه 2 را نوعی زورآزمایی و قدرت‌نمایی دانست و تصریح كرد: آن سه چهار برگی كه برای صدور پروانه ساخت در اتحادیه 2 دیده‌ام به هیچ وجه شكل كار صنفی ندارد، بلكه نوعی قدرت‌نمایی است كه احتمالا تا پایان دوران معاونت سینمایی فعلی ادامه خواهد داشت. اینجاست كه از دبیر جشنواره فیلم فجر باید بپرسم با این شرایط كه پس از 30 سال، برای صدور مجوز، همكاران را روبروی هم قرار داده‌اند، چگونه می‌خواهید اخلاق را به سینما بازگردانید؟

این تهیه‌كننده و كارگردان سینما در این بخش از سخنانش از سیاست افزایش تعداد فیلم‌های تولیدی سینما در سال نیز به شدت انتقاد كرد و گفت: ظرفیت اكران سینمای ما با توجه به گروه مخاطب خاص، سینماهای آزاد و ... نهایتا 60 فیلم در سال است. نمی‌دانم چرا مدیران سینمایی برای تولید صد فیلم در سال به كار خود افتخار می‌كنند. همین است كه ده‌ها فیلم كه با افتخار هم تولید شده در كمال سربلندی به شبكه نمایش خانگی می‌روند!

مجید قاری‌زاده در پایان این گفت‌وگو تصریح كرد: تا زمانی‌ كه مشكل پخش و نمایش در سینمای ایران حل نشود نمی‌توان هیچ امیدی برای حل مشكل تولید داشت. حل مشكل پخش نیز به این بستگی دارد كه دوستان با مافیا‌های پخش مبارزه كنند و به نوعی عدالت را در این بخش به سینما بازگردانند.

منبع: ایسنا